من از نسل مجنونم...

من از جنس فرهادم...

در وجود پدرو مادری رشد کرده ام و روزی کودکی در وجودم رشد خواهد کرد...

من پسرم...اسمم ابوبکر است

با تمام حساسیت های پسرانه ام...

با تلنگری بارانی میشوم...

با جمله ای رام میشوم...

با کلمه ای عاشق میشوم...

با فریادی میشکنم...

با پشت کردنی ویران میشوم...

ب راحتی وابسته میشوم...

با پیروزی به اوج میرسم...

هنوزم هم با مدادرنگی خانه رویاهایم را به تصویر میکشم...

من پسرم...

پر از راز...

هرگز مرا نخواهی دانست...

هرگز سرچشمه اشکهایم را نمی یابی...

هرگز مرا نمیفهمی...

مگر از نسلم باشی...

مگر از جنسم باشی...

من پسرم..

از نسل مجنونم...

از جنس فرهادم...